2017: Europa’s tweede jeugd – op zoek naar ‘Identiteit’

2017: Europa’s tweede jeugd – op zoek naar ‘Identiteit’

Een jaar geleden droeg ik 2016 op aan Carlos Santana’s klassieker ‘EUROPA, Earth’s Cry, Heaven’s Smile’, als metafoor voor het Europa in crisis (zie http://bit.ly/2Bisel1).

Ons continent zat op een dieptepunt na de opeenvolging van kredietcrisis, eurocrisis, Arabische Lente, autoritaire regimes aan onze oost- en zuidgrenzen, de vluchtelingencrisis, het oprukkende terrorisme, het Britse referendum, de Brexit, de onverwachte uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen en de ‘America First’ strategie van haar nieuwe president.

Met een dergelijk donker scenario heb je geen zonnebril meer nodig. Met verkiezingen in aantocht voorspelden sommigen met dit wereldbeeld dit voorjaar een ‘Populistische Lente’ van een Europa langs afgeschermde nationale grenzen. Zou ons continent weer uiteenvallen en het ideaal van duurzame vrede en gezamenlijke welvaart op de tocht komen te staan?

Verdeeld verleden, gedeelde toekomst

Gelukkig is het 12 maanden later (nog) niet zover gekomen. In tegendeel: er lijkt hier een groeiend bewustzijn te ontstaan dat wat we aan toekomst delen nog altijd belangrijker is dan wat ons in het verleden heeft verdeeld. En dat is bepaald geen ‘Zero Sum Game’!

Terugkijkend op het afgelopen jaar is ‘IDENTITEIT’ daarom wat mij betreft hètwoord van 2017. Identiteit, het is een populistisch misverstand, is niet zozeer hoe we onszelf zien, maar hoe we graag zouden willen dat anderen tegen ons aankijken.

Na het wiel is de spiegel dan ook een van de belangrijkste verworvenheden van onze moderne beschaving. Wij ontlenen onze identiteit aan het feit dat we onze normen en waarden ‘spiegelen’ aan die van anderen, door met en niet over elkaar te communiceren, en door van elkaar, niet over elkaar te leren.

Dat lukt niet als we elkaar, zoals exact 100 jaar geleden, vanuit de loopgraven blijven bestoken.

Eenheid in diversiteit – kernwaarde van verenigen

De grootste vereniging van Europa, de 60-jarige EU, strekt daarin tot voorbeeld. ‘Eenheid in diversiteit’ (‘identiteit’ is bijna een samentrekking van deze woorden), is niet voor niets een van de belangrijkste drijfveren van haar naoorlogse oprichters: respect voor ieders normen en waarden, maar met het besef over onze gezamenlijke toekomst.

Identiteit: is dat niet de universele kernwaarde van elke vereniging?

Namens de medewerkers en directie van Lejeune Association Management wens ik u hele fijne kerstdagen en een succesvol 2018.

Jules Lejeune
Algemeen Directeur