ASAE Annual Meeting Los Angeles: innovatie, inspiratie en reflectie

Afgelopen week was ik samen met Jules Lejeune aanwezig op het ASAE-congres in Los Angeles, dé internationale conferentie voor verenigingsmanagement. Met ruim 5.000 executives uit de verenigingswereld was het een indrukwekkende bijeenkomst. Voor mij was het de eerste keer dat ik dit evenement bezocht, terwijl Jules inmiddels al aan zijn zevende editie toe was. Het was bijzonder om deze ervaring te delen en van dichtbij te zien hoe verenigingen in Amerika werken aan vernieuwing, veerkracht en verbinding.

De jaarlijkse bijeenkomst van de American Society of Association Executives (ASAE: The Center for Association Leadership) bood een inspirerend en soms confronterend inkijkje in de wereld van verenigingen. Hoogtepunt van het programma was zonder twijfel de keynote van Magic Johnson. De oud-basketbalster van de Lakers, die na zijn sportcarrière een zakelijk imperium van 1,5 miljard dollar opbouwde, vertelde zijn persoonlijke verhaal over leiderschap en doorzettingsvermogen. Hij liet zien hoe zakelijk succes hand in hand kan gaan met maatschappelijke verantwoordelijkheid. Zijn boodschap: investeren in de maatschappij en aandacht hebben voor diversiteit en inclusie leidt niet alleen tot een sterkere samenleving, maar ook tot betere bedrijfsresultaten.

Naast de inhoud was er volop gelegenheid om te netwerken en Los Angeles te ervaren. De sociale activiteiten vonden plaats op bijzondere locaties, waaronder het Coliseum Olympisch Stadion en het Grammy Museum, wat de congresbeleving een extra dimensie gaf.

Wat is me het meest bijgebleven?

Wat mij het meest raakte, is hoe sterk de tijdsgeest doorklinkt in het programma van ASAE. Waar de jaarlijkse meeting traditioneel altijd een gezichtsbepalend evenement voor verenigingen is, verschuift de focus steeds meer naar data, digitalisering en hybride elementen. Vanuit de Amerikaanse cultuur van snelle technologie-adoptie was het indrukwekkend om te zien hoe ver men al is met de toepassing van AI. Op straat werd dit gevoel nog eens versterkt door de aanwezigheid van zelfrijdende taxi’s en pizza-bezorgrobots, technologie die in Nederland nog toekomstmuziek lijkt.

Een ander opvallend thema was de maatschappelijke context waarin Amerikaanse verenigingen nu opereren. Sprekers benoemden behoedzaam hoe het huidige beleid na slechts zeven maanden al voelbare gevolgen heeft voor verenigingen. De veranderende koers zorgt voor onzekerheid, en uit een recente peiling bleek dat veel organisaties te maken hebben met teruglopende inkomsten uit sponsoring, congressen en contributies. De internationale reputatie van de VS als toonaangevende speler in de verenigingswereld staat onder druk, en ook binnenlands wordt de rol van verenigingen als verbindende kracht in de samenleving meer op de proef gesteld. Veel CEO’s van brancheorganisaties gaan daardoor voorzichtiger om met onderwerpen die de gezamenlijke leden raken.

Wat neem ik mee naar Nederland?

Tijdens het congres werd duidelijk dat de VS een voorhoedepositie in AI en automatisering inneemt. Een sessie waarin in slechts dertig minuten 30 AI-tools werden gepresenteerd, was een ware crash course in de mogelijkheden van technologie. Het liet zien hoe professionals zichzelf kunnen versterken tot bijna “supermensen” door slim gebruik te maken van de juiste digitale hulpmiddelen.

Daarnaast viel op hoeveel aandacht er was voor succession planning, zowel op bestuurs- als op stafniveau. Dit thema, cruciaal voor de continuïteit van verenigingen, kwam in veel sessies terug.

Wat ik vooral meeneem, is de bereidheid tot experimenteren met AI en de Amerikaanse cultuur van kennisdeling en ervaringsuitwisseling. Daarbij hoort ook de bewuste borging van continuïteit op het gebied van bestuur, commissies, staf en documentatie. Zoals de inkomende voorzitter van ASAE het treffend verwoordde in de slotsessie:

“Ik voel me nu als de chef in het restaurant waar alleen maar chefs aan tafel zitten.”

Luc Lejeune